1.- My parents have a beautiful house in the city.
2.- I have a fantastic apartment in Toronto.
3.- My father has a new job.
4.- My brother has a lot of friends.
5.- They have an English test tomorrow.
6.- This woman has seven children.
7.- We have a lot of money.
8.- They have an ugly monster.
9.- My cousin has a new girlfriend.
10.- The pupil has an old pencil box.
11.- You have a different name.
12.- My teacher has glasses.
 | I am Michael. |
 | You are my sister. |
 | He is my father. |
 | She is my mother. |
 | We are cousins. |
 | You are my aunts. |
 | They are my grandparents. |
Գարնանային արձակուրդներին ես կարդացել եմ մի հեքիաթ, որի անունն է Արծիվն ու գառնուկը։
Այս հեքիաթը գրել է Դոնալդ Բիսեթը։ Հիմա պատմեն այդ հեքիաթի մասին։
Կար-չկար, մի արծիվ կար, որի անունն էր Դեվիդ, նա սիրում էր շատ բարձր թռչել և մի օր այնքան բարձր թռչեց, որ հասավ մի աստղի։ Աստղի վրա կար մի տնակ, իսկ տնակի մեջ մի աղջիկ և գառնուկ, ագռավը ներս մտավ, ծանոթացան։ Աղջիկը սեղան գցեց և նրանք նստեցին թեյ խմելու։ Աղջիկը հարցրեց ագռավին, թե տապակած հաց կուտե՞ս, իսկ ագռավը ասաց․
— Ո՛չ, ես գառնուկ կուտեի, — ասաց ագռավը․
-Վա՜յ դու չես լվացել քո ճանկերը, գնա՛ և լվա՛․
-Լա՛վ, ասաց ագռավը և գնաց լվանալու իր ճանկերը․
-Իսկ այդ ժամանակ աղջիկը գառնուկի ականջի տակ բան փսփսաց․
-Երբ ագռավը եկավ, աղջիկը հարցրեց գառնուկին, թե կու՞տի նա տապակած հաց․
-Ո՛չ, ասաց գառնուկը, ես ագռավ կուտեի․
Ագռավը ամաչում էր, որ իրեն էսպես վատ է պահել և ամեն անգամ քնելուց նայում էր մի աստղի, որի վրա մի տնակ կար։
Այսօր ես իմ դասարանի հետ գնացել էի Էդիտ Պրիտ հրատարակչություն։Այնտեղ դիտեցինք մի հեքիաթ որը գրել էր Ղազարոս Աղայանը։ Հեքիաթի անունը Հնարագետ ջուլհակը, մենք քննարկեցին շատ բաներ այդ հեքիաթի մասին և գնացին տեսնելու թե ինչպես են տպում գրքերը, հա մոռացա մենք մի
քիչ էլ քննարկեցինք փափուկ գրքերի և կոշտ գրքերի մասին, իմացանք որ ամենաշատը օգտագործվում է չորս հիմնական գույն և դրանք են սև, կապույտ, կարմիր և դեղին։ Մենք մտանք այն սենյակ որտեղ տպագրում էին գրքերը և հետո արդեն տեսանք թե ինչպես են գիրքը կարում, ծալում, սոսնձում։ Տեսանք,թե ինչպես է գրքերը կտրում մի մեծ դանակ և այդ գրքերը դառնում են շատ լավը։
You haven`t got a doll
Մարդիկ թուղթն օգտագործել են դեռ 1-2-րդ դարերում:
Այն հայտնագործել են Չինաստանում, և հայնտագործության հեղինակները երկար ժամանակ թղթի ստեղծման տեխնոլոգիան գաղտնի էին պահում: Մինչև թղթի գյուտը հին ասորեստանում գրում էին կավե սալիկների վրա, հին եգիպտացիները` պապիրուսների/ պապրիուս անունով ճահճաբույսի մամլած միջուկներից պատրաստված բարակ թերթեր/ վրա, մ.թ.ա. 2-րդ դարում ստեղծվեց մագաղաթը: Այդ ժամանակ մագաղաթ ստեղծել են նաև հայերը: Եվրոպայում մագաղաթը սկսել են կիրառել միայն միջին դարերում:
Թուղթը, որ Հայաստանում կիրառում էին 8-9-րդ դարերում, Եվրոպայում երևաց միայն 10-րդ դարում: Այդ թուղթը եփում էին մանրացրած կտորներից, հնոտիքից: Բայց շատ շուտով այդ հնոտիքն այլևս չէր բավարարում թուղթ ստեղծելու համար, քանի որ դպրոցներում, վանական համալիրներում շատ գրքեր էին գրվում, աշակերտներին տետրեր էին հարկավոր: Այդ ժամանակ արդեն մարդիկ սկսեցին թուղթ պատրաստել փայտից:
Ծառերը նախ կտրատում են կոճղերի, ապա վերածում տաշեղի` մանրացնելով այնքան, մինչև փայտանյութը դառնում է թելանման փուխր զանգված: Այդ զանգվածն իր հերթին անցնում է մշակումների մի շարք փուլեր մինչև դառնում է այն նյութը, որից ստանում են թուղթը: Հետո արդեն գործի է անցնում թուղթ պատրաստող մեքենան:
Թուղթն այսօր մեր կենցաղում ամենուր է, այդ պատճառով հարկավոր է այն խնայողաբար օգտագործել, քանի որ հազարվոր ծառեր պետք է հատել այդքան թուղթը ստանալու համար:
Однажды я добрался до радуги и стал по ней идти, я увидел огромного радужного монстра, но он был очень добрый и подружился со мной, мы построили дом и стали жить как друзья. Мы каждый день забирались высоко и любовались красотой, но однажды я чуть не упал, мой друг седел а я встал, и неожиданно я упал, но я успел зацепится, потом мой друг меня поймал и поднял вверх.
Վահան Սեմիրջյանի բլոգ 